Scenariusz – Bajkoczytanie „Na ratunek Elzie”
Scenariusz – Bajkoczytanie „Na ratunek Elzie” na podstawie książki „Kraina lodu”
Na podstawie książki „Zimowa opowieść” tekst polski Zofia Stanecka
Wydawnictwo EGMONT
Co będzie potrzebne:
Przebranie Anny lub Elzy w zależności, jaki kostium jest dostępny.
Prezentacja – zdjęcia stron z książki „Kraina lodu” oraz piosenki: „Lód w lecie” oraz „Mam tę moc”
Rekwizyty: dla bałwanka Olafa – parasolka plażowa, szklanka z rurką i napojem, dowolny plażowy gadżet
Inne rekwizyty: koszyk (najlepiej biały), hula hop (obleczone białą bibułą), duże kartki w kształcie kry na podłogę, łyżki (mogą być plastikowe), waciki -kuleczki tak, żeby mieściły się na łyżce, sopelki (mogą być bombki choinkowe w kształcie sopli lub wycięte z papieru) powieszone na kijku również białym (też można skorzystać z bibuły), białe światełka choinkowe-dekoracja w stylu zimowym
Czas trwania około 30-40 minut
NA RATUNEK ELZIE
Witamy dzieci w bibliotece i skoro już jesteśmy w takim miejscu, możemy przywitać się także z książkami i wszystkimi bohaterami bajek! A witamy je piosenką!
Każde spotkanie z dziećmi rozpoczynam od piosenki pt.Bajeczki. Piosenkę można zagrać i zaśpiewać lub tylko zaśpiewać z dziećmi – ja korzystam z ukulele.
1.
Na pólkach mieszkają książeczki. G C G C
W książeczkach mieszkają bajeczki. F G
Opowiem o nich wam, bo wszystkie dobrze znam. G C G C
Opowiem o nich wam, bo wszystkie dobrze znam. G C G C
2.
W bajeczkach znajdziecie rycerzy,
Królewnę, co spała na wieży.
I dobrych wróżek sto, i czarownicę złą.
I dobrych wróżek sto, i czarownicę złą.
3.
A kiedy się dziecko zasłucha,
To wróżki mu szepczą do ucha.
Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat.
Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat.
Po piosence możemy poprosić dzieci, żeby zamknęły oczy i wyłączamy światła tak, żeby zrobić nastrój dzięki światełkom choinkowym.
Zaczynamy czytać historię Anny (wcześniej musimy jednak tak przygotować tekst w swojej książce, żeby była w pierwszej osobie – dzieci nie muszą widzieć książki, mogą mieć oryginalny tekst wyświetlany na projektorze) – warto, żeby była to książka – promocja czytelnictwa!
Kiedy Anna opowiada historię dochodzimy do momentu, kiedy Elza z powodu swojej potężnej mocy, oddala się od siostry i nie chce się z nią bawić. W tym miejscu można zaśpiewać piosenkę pt. „Ulepimy dziś bałwana”.
„Ulepimy dziś bałwana”
Ulepimy dziś bałwana. C
No chodź zrobimy to . G
Tak dawno nie widziałam cię. a
Nie chowaj się, uciekłaś gdzieś czy co. F G
Bawiłyśmy się razem a teraz nie dlaczego tak jest czy wiesz? a C a E F
Ulepimy dziś bałwana albo zrobimy coś innego. C
Anka idź sobie.
no to część. F
Ulepimy dziś bałwana na rower może wolisz iść?
czy długo jeszcze tutaj czekać mam, bo do obrazów zacznę gadać tu jak nic.
I tak mi jakoś ciężko samej wśród tych ścian tykanie zegara znieść.
Wiem że tam cię znajdę.
Ludzie pytają co i jak?
Mówią odwagi i choć ciężko mi chcę otrzeć twoje łzy .
Czy dasz mi znak?
Nie mamy nic prócz siebie ciebie ja ty mnie jak mamy dalej żyć?
ulepimy dziś bałwana.
Po tym kontynuujemy czytanie – wtrącając oczywiście odpowiednie treści łączące tekst ze śpiewem, żeby łagodnie przejść do opowieści.
Kiedy dochodzimy do historii o spotkaniu z Olafem, można odtworzyć dzieciom piosenkę „Lód w lecie” – jeśli mamy chętnego na zagranie bałwanka, to śpiewa on i tańczy z parasolką. Jeśli nie, to możemy zachęcić dzieci do wspólnej zabawy i odegrania roli Olafa.
Ponownie przechodzimy łagodnie do dalszej opowieści.
Po fragmencie, gdy Kristoff, Olaf i Anna spotykają Potwora Śnieżnego, zachęcamy dzieci do wspólnej zabawy. Mają zadanie, by na plastikowe łyżki położyć wacik imitujący śnieżkę i przejść jak najciszej po krach (dookoła jest rwąca rzeka). Następnie dzieci mają za zadanie przejść pod kijkiem z soplami lodu tak, żeby ich nie poruszyć. Po oddaniu łyżeczek, prosimy dzieci, żeby ustawiły się w rzędzie i trafiły śnieżką do koszyczka rzucając ją przez lodową obręcz (hula hop). Zapewniamy dzieci, że gdyby wraz z Anną były na szczycie góry, z pewnością przechytrzyłyby potwora Puszka. Niestety skoro dzieci z Anną nie było,musiała wraz z przyjaciółmi uciekać z lodowego pałacu swojej siostry Elzy.
Opowiadamy – czytamy historię Anny do końca, a następnie odtwarzamy dzieciom”Mam te moc”, którą można wspólnie zaśpiewać i odtańczyć jak Elza!
Bajkoczytanie z pewnością spodoba się dzieciom 🙂 Zachęcam do korzystania z moich pomysłów 🙂
Joanna Kietlińska – Tam, gdzie matka mówi dobranoc
You must be logged in to post a comment.