Scenariusz bajkoczytania:

„Puchatek i Miodowe drzewo” 

#bajkoczytanie

Czas trwania: 20 minut

Potrzebujemy:

przebrania pszczółki (np. żółta peruka lub kapelusik, skrzydełka, spódniczka/spodenki w  żółtym kolorze można ubrać czarną bluzkę i żółtą taśmą przylepić pszczele paski itp);

kapelusik i płaszcz przeciwdeszczowy (mały, dziecięcy) dla przedszkolaka, który podejmie wyzwanie i zostanie Krzysiem;

parasolka najlepiej mała kolorowa;

balonik – najlepiej wypełniony helem – bo dzieci kochają balony;

przyda się oczywiście cudowny pluszak – Kubuś Puchatek – może być wielki, może być malutki – duża maskotka jednak wywołuje u dzieci ogromną radość!

O czym?

„Puchatek i Miodowe drzewo” to jedna z historii Kubusia, znajdująca się w książce pt. „Miodowe drzewo”.

Pewnego dnia, tuż po przebudzeniu Kubuś Puchatek postanawia dostać się do dziupli, którą zamieszkują pszczoły… Nie jest to łatwe zadanie, ale na szczęście przyjaciel Puchatka – Krzyś, ma balonik, który uniesie misia wysoko i pozwoli mu zamoczyć swoją łapkę w miodziku. Pszczółki są jednak czujne i nie dadzą się zwieść, a miś wyląduje wprost w ramionach Krzysia!

Odbiorcami opowiadania „Puchatek i Miodowe drzewo” mogą być nieco młodsze dzieci – przedszkolaki, a jak się okazało, również  zupełnie malutkie (bo nawet roczne!) Bąble!

PIOSENKA

Zaczynamy jak zwykle od przedstawienia się i powiedzenia dzieciom kilku słów o bibliotece, oraz o książeczkach, a następnie możemy zaśpiewać im piosenkę (zawsze zachęcamy do wspólnego śpiewu!).

“Bajeczki”

1.

Na pólkach mieszkają książeczki. G C G C

W książeczkach mieszkają bajeczki. F G

Opowiem o nich wam, bo wszystkie dobrze znam. G C G C

Opowiem o nich wam, bo wszystkie dobrze znam. G C G C

2.

W bajeczkach znajdziecie rycerzy,

Królewnę, co spała na wieży.

I dobrych wróżek sto, i czarownicę złą.

I dobrych wróżek sto, i czarownicę złą.

3.

A kiedy się dziecko zasłucha,

To wróżki mu szepczą do ucha.

Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat.

Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat.

Kiedy piosenka się kończy pytamy, czy dzieci domyślają się kim właśnie teraz jesteśmy?! Zwykle zgadują bez problemu 😉

Oczywiście przebieramy się wcześniej za pszczółkę i kiedy nie mamy jeszcze na głowie kapelusza mówimy dzieciom, że pszczoła opowie im teraz historię Kubusia Puchatka. Zakładamy kapelusz i zaczynamy „opowiadać” historię Kubusia w języku pszczelim powtarzając bzzz bzzzz bzzz. Udajemy, że pompujemy balonik, grozimy przy tym Kubusiowi, wciąż bzycząc. Następnie głaszczemy go, wciąż bzycząc. Zdejmujemy kapelusik i pytamy, czy dzieci nas zrozumiały? Zwykle jest przy tym wiele śmiechu, niektóre dzieci (o dziwo!!!) doskonale rozumieją pszczeli język 😉

Następnie mówimy dzieciom, że przeczytamy im tę historię jeszcze raz w naszym języku tak, żeby wszystko było jasne!

„Miodowe drzewo”

Prosimy dzieci, żeby wyobraziły sobie ogromne drzewo, które ma korzenie, pień i wielką koronę pełną zielonych liści. W pniu jest dziupla, w której pszczoły produkują miód!

Zaczynamy czytanie! W momencie, kiedy Kubuś słyszy pszczołę prosimy, żeby dzieci z nami pobzyczały!  Gdy Miś wspina się po drzewie, z którego spada, (oczywiście pokazujemy, jak Miś się wspina i jak spada, a potem pociera swoją główkę (przychodzą mu wtedy różne pomysły do głowy)) zachęcamy dzieci, żeby również sprawdziły, czy to działa na ich rozumki 🙂

Kiedy Miś spada z drzewka po raz pierwszy, postanawia pójść do Krzysia. Zachęcamy więc, żeby jedno z dzieci zostało Krzysiem. Ubiera ono kapelusik i płaszcz, podajemy mu balonik, który oryginalnie przywiązany był do roweru Krzysia (ale oczywiście może sobie czekać pod sufitem).

W wersji bajki animowanej Kubuś prosi, żeby Krzyś rozłożył parasolkę i powtarzał „Ojojoj zanosi się na deszcz”! Możemy poprosić, żeby również pozostałe dzieci powtarzały tę kwestię a robią to zwykle z uśmiechem i zaangażowaniem!

W bajce po tym, jak Kubuś wytapla się w błocie, zaczyna wznosić się ku dziupli. Następnie wkłada łapkę do dziupli z miodem, a po chwili wstążeczka rozwiązuje się i z balonika zaczyna uchodzić powietrze! Kubuś spada wprost w ramiona Krzysia. Oczywiście nasz mały aktor łapie Kubusia 🙂 ale możemy wtedy podejść do pozostałych dzieci i zaproponować, żeby każde z nich spróbowało złapać Kubusia tak jak zrobił to Krzyś – jest to moment na przytulanki z Kubusiem, które dzieci po prostu uwielbiają!!!

Taki czytanie trwa średnio 20 minut, jeśli chcemy aby było dłuższe można poczytać kolejną historię lub pospiewać – piosenka

jest idealna do zabawy i wspólnego śpiewania lub jako tło muzyczne do przeglądania książeczek – tym kończę zwykle spotkania z dziećmi! 🙂

Zajęcia przeprowadzone w ramach #bajkoczytania organizowanego dla dzieci z przedszkoli i dla żłobka

przez Bibliotekę Miejską w Górze 🙂

Joanna Kietlińska – Tam, gdzie matka mówi dobranoc