NASZE SUPERMOCE

Tematem spotkania będą SUPERMOCE – a scenariusz powstał na podstawie książki „Wielka księga supermocy” autorstwa Susanny Isern z ilustracjami Rocio Bonilli; Wydawnictwo MAMANIA

Każde spotkanie zaczynam piosenką, graną na ukulele i odśpiewaną z dziećmi:

“Bajeczki”

1.

Na pólkach mieszkają książeczki. G C G C

W książeczkach mieszkają bajeczki. F G

Opowiem o nich wam, bo wszystkie dobrze znam. G C G C

Opowiem o nich wam, bo wszystkie dobrze znam. G C G C

2.

W bajeczkach znajdziecie rycerzy,

Królewnę, co spała na wieży.

I dobrych wróżek sto, i czarownicę złą.

I dobrych wróżek sto, i czarownicę złą.

3.

A kiedy się dziecko zasłucha,

To wróżki mu szepczą do ucha.

Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat.

Pokochaj bajek świat na wiele, wiele lat.

WSKAZÓWKI:

– można powitać dzieci w bibliotece/na spotkaniu tradycyjnie lub na przykład przygotować podkład z  piosenkę o książkach,

– wskazówka: Warto wcześniej porozmawiać z osobą, która zna dobrze grupę i wie, które dziecko ma niższe poczucie własnej wartości czy słabszą samoocenę – na tych zajęciach chcemy zadbać o te właśnie dzieci. Współpracując z opiekunem, możemy wyszukiwać takie osoby, którym będziemy się starali pokazać ICH supermoce! Dzieci mają poczuć się podczas tych zajęć wyjątkowe!

CZEGO POTRZEBUJEMY:

– pióropusz indiański,

– peleryna/przebranie dla superbohatera – styl dowolny,

– różowe okulary – może być też peruka,

– lupa/lornetka/kapelusz podróżnika/kompas – do wyboru,

– czapka kucharza/fartuszek, patelnia – naleśnik i tortilla,

– książki i okulary,

– kartki papieru – mogą być kolorowe.

– koraliki, z których powstanie bransoletka lub naszyjnik.

SCENARIUSZ

Osoba prowadząca warsztaty ubiera pióropusz – jest Eleną z pierwszej historii o supermocy „SNUCIE OPOWIEŚCI” – nie zdradzamy dzieciom tego szczegółu!

Warto przygotować przebranie dla dziecka i zaraz na samym początku, przebrać chętną osobę za SUPERBOHATERA/SUPERBOHATERKĘ (styl dowolny) – Oczywiście niezbędna będzie peleryna, jakaś maska na oczy (choć nie jest ona aż tak bardzo konieczna – wszystko zależy od naszej wyobraźni i kreatywności). Dziecko może przybrać pozę supermena/supermenki – wyciągnięta ręka z zaciśniętą pięścią do góry 😉

Na początku warto z dziećmi porozmawiać o tym, czym są supermoce – zapytać, czy wiedzą kim jest przebrane dziecko? Jakich bohaterów o niezwykłych mocach znają z książek czy z telewizji? Kolejne pytanie, które warto zadać, to np.

– czemu służą supermocne,

– w jakich celach można z nich korzystać,

– czy nasze talenty i umiejętności, to w czym my sami jesteśmy dobrzy są również supermocami?

Następnie można zapytać dzieci

– jakie supermoce mogłaby mieć bohaterka, która na co dzień siedzi za biurkiem w bibliotece czy w księgarni? (dzieci mają często naprawdę oryginalne pomysły i oczywiście nie zostawiamy ich odpowiedzi bez komentarzy czy pochwały!))

W tym miejscu przechodzimy do lektury „Wielkiej księgi supermocy”, do pierwszej historii o Elenie. Jej moc to SNUCIE OPOWIEŚCI – tekst odczytujemy w całości i na głos!

SNUCIE OPOWIEŚCI

Supermoc Eleny, to SNUCIE OPOWIEŚCI – czytamy tekst, a następnie pytamy dzieci, czy rzeczywiście trzeba nosić pelerynę lub maskę superbohatera, żeby mieć taką supermoc, jak Elena? Zwykle odpowiedzi są różne, ale warto z dziećmi na ten temat podyskutować i może ktoś odważny spróbuje opowiedzieć krótką historię wymyśloną przez siebie – SNUCIE OPOWIEŚCI będzie wtedy tą supermocą, którą posiada! Oczywiście  superbohaterce należą się brawa, tak jak i osobie, która będzie miała odwagę przedstawić krótką, wymyśloną przez siebie historię! Dzieci mogą pozostać w przebraniach lub je zdjąć.

OPTYMIZM

Następnie na środek zapraszamy chętnego chłopca, przydałyby nam się różowe okulary, które ubierze chętne dziecko – zwykle dzieci same wyrywają się do zabawy. Pytamy o imię dziecka i po odczytaniu tekstu możemy zadać pytanie, czy ono również posiada taką super moc OPTYMIZMU, czy patrzy na świat z radością i przez różowe okulary i co to tak naprawdę oznacza? Pozostałe dzieci możemy zapytać, czy uważają, że są optymistami, czy raczej pesymistami (wyjaśniamy w prosty sposób terminy – nawiązując choćby do tekstu o szklance wypełnionej do połowy). Zadajemy pytanie, czy w życiu lepiej być optymistą czy pesymistą i czy mamy na to wpływ? Nagradzamy brawami wszystkich, którzy brali udział w dyskusji.

CIEKAWOŚĆ

Przygotowujemy np. lupę, lornetę, kapelusz podróżnika, czy też kompas – do wyboru, a następnie czytamy tekst. Zapraszamy na środek dziewczynkę, która jest CIEKAWA świata! Kolejna supermoc to właśnie CIEKAWOŚĆ! Tutaj możemy porozmawiać z dziećmi na temat, co ciekawego już w życiu widziały i co dzięki ciekawości możemy osiągnąć?

Wyjaśniamy dzieciom, iż dzięki CIEKAWOŚCI zadajemy pytania i poszukujemy na nie odpowiedzi, budując wiedzę o świecie!

Warto zaznaczyć przy tej okazji, że szukając wyjaśnień, jest coś, co nam pomaga, kiedy mamy całe mnóstwo pytań i nie znamy odpowiedzi – tutaj możemy nawiązać do roli książki w życiu człowieka. Książki często odpowiadają nam na pytania (możemy przygotować wcześniej książki z różnych działów – np. przyrodniczą – gdzie będzie ilustracja ze stonogą, czy ośmiornicą – tak jak w tekście), książkę o kosmosie (propozycja: „Odkrywca 3 D Niezwykły kosmos. Wyprawa do planet i dalej” tu na stronie 18-19 przedstawiono statek kosmiczny), czy np. książkę Piotra Sochy pt. „Pszczoły” – wszystko zależy od dostępnych w danym momencie pozycji książkowych). Nagradzamy brawami wszystkich, którzy brali udział w dyskusji.

CZYTANIE

Przygotowujemy książki i okulary – mogą być same oprawki! Pośród książek dobrze, żeby znalazła się m.in. taka o piratach (np. książka detektywistyczna  „Detektyw Pozytywka” Grzegorz Kasdepke). Sadzamy chłopca na krzesełku pomiędzy regałami. Odczytujemy tekst, a w tym czasie dziecko może być AKTOREM – i przeglądać książki – odgrywając rolę Matea, którego supermocą jest CZYTANIE.

Zachęcamy dzieci do podzielenia się swoimi doświadczeniami z książką, pytamy czy lubią czytać i co lubią czytać? Co książki do ich życia wnoszą, czy jest to SUPERMOC, którą może mieć każdy???

Oczywiście nagradzamy i aktora i dzieci uczestniczące w dyskusji brawami. Przechodzimy do kolejnej SUPERMOCY!

GOTOWANIE

Przygotowujemy czapkę kucharza, fartuch i patelnię, na której będzie on mógł podrzucać naleśnik. (np. tortillę 😉 )

Odczytujemy tekst, w którym opisana jest supermoc – GOTOWANIE. Sam tekst już działa na wyobraźnię dzieci, ale zaznaczamy, że kiedy gotujemy również musimy używać wyobraźni i wiedzieć, co do czego dodać, żeby osiągnąć odpowiedni efekt! Pytamy dzieci, czy lubią i czy potrafią gotować, co lubią jeść najbardziej i czy same potrafiłyby przygotować swoje ulubione danie. Pytamy także, czy gotowanie jest trudne, czy jest przyjemnością, czy raczej stratą czasu! Co myślą o znanych kucharzach, czy nie uważają, że są to w pewnym sensie artyści??? Dzieci zwykle chętnie dyskutują i swobodnie można z nimi na temat gotowania porozmawiać, pokazując im jednocześnie, że gotowanie jest pewnego rodzaju SZTUKĄ i na pewno supermocą, którą sami mogą opanować!!!

CZĘŚĆ WARSZTATOWA

KREATYWNOŚĆ

Zapraszamy dzieci do stołów, a wcześniej przygotowujemy kartki papieru bądź koraliki!

Odczytujemy tekst o super mocy KREATYWNOŚĆ.

– Pytamy dzieci, co można zrobić z kawałkiem papieru? Kiedy już padną różne odpowiedzi zachęcamy, żeby dzieci zabrały się do pracy. Dbając o to, by poczuły, że to ich oryginalne pomysły, pomagamy im osiągnąć efekt, który zamierzyły. Pokazujemy im także samolot i statek, który można zrobić z papieru (tak jak w tekście), możemy wyciągnąć kredki/farby i zachęcić, żeby same ozdobiły swoje dzieło. Będzie to SUPERMOC każdego z nich! Oczywiście gratulujemy dzieciom ich kreatywności!

– można wykorzystać koraliki i zrobić bransoletkę lub naszyjnik mocy! Ma on przypominać dzieciom o Supermocy, którą posiadają, a która jest dla nich najpotężniejsza, bądź tę, którą chcą w sobie wzmacniać!

ZAKOŃCZENIE SPOTKANIA

Na zakończenie pokazujemy dzieciom kolejne ilustracje, które są w książce i bardzo krótko opowiadamy o każdej z pozostałych supermocy: ODWADZE,MUZYKA, POCZUCIE HUMORU, UWAGA, CIERPLIWOŚĆ, ZWINNOŚĆ, PAMIĘĆ, ORGANIZACJA, ADAPTACJA, WYTRWAŁOŚĆ, MATEMATYKA, TANIEC.

Jestem pewna, że każde dziecko pośród tych 18 supermocy, znajdzie choćby jedną, ale swoją własną MOC.

Na koniec zachęcamy dzieci, żeby przez chwilę zastanowiły się nad tym, jaka ich supermoc jest najpotężniejsza? Po krótkim czasie możemy poprosić, żeby kiedy prowadzący da znak (może policzyć 3,2,1) dzieci głośno wykrzyczą swoją SUPERMOC!

Dziękujemy wszystkim za spotkanie i jeszcze raz każdy może przymierzyć, czy obejrzeć akcesoria, który posłużyły nam podczas zabawy z „Wielką księgą super mocy”!